Wypalenie zawodowe często rozpoczyna się od poczucia zmęczenia, braku zaangażowania i zapału do wykonywanej pracy. Zazwyczaj pojawia się wtedy potrzeba wakacji, odpoczynku. Obiecujemy sobie wówczas, że po powrocie wrócimy naładowani energią i pełni werwy do dalszej pracy. Jeśli zmęczenie znika, a chęć do pracy powraca nawet po krótkim wypoczynku, wówczas sytuacja jest opanowana. Natomiast w przypadku, gdy wracamy z urlopu, ale nadal czujemy wyraźny brak zaangażowania, jeszcze bardziej narastającą niechęć do swoich zawodowych obowiązków, wówczas pojawia się sygnał ostrzegawczy.

Depresja z przepracowania

Wypalenie zawodowe, to swego rodzaju depresja, wynikająca z przepracowania. Pracujemy dziś coraz intensywniej i coraz dłużej. Często, w obawie przed utratą pracy, przyjmujemy na siebie kolejne obowiązki. Nie starcza nam więc czasu na życie prywatne. Zaniedbujemy swoich bliskich, swoje zainteresowania i hobby. Praca pochłania nas niemalże w całości. Bardzo często dochodzi więc do tzw. „zmęczenia materiału”, zarówno tego psychicznego, jak i fizycznego. Pojawia się poczucie wiecznego zmęczenia i marazmu, a także ciągłego stresu, co z kolei ma przełożenie na nasze zdrowie, pojawiają się bóle brzucha, nudności, kołatanie serca.

Pracoholizm a wypalenie zawodowe

Często wypaleniu zawodowemu towarzyszy wcześniejszy pracoholizm, czyli uzależnienie od pracy. Ciągła wewnętrzna potrzeba pracowania, a co za tym idzie brak umiejętności i co ważniejsze chęci wypoczywania, może prowadzić do wypalenia zawodowego. Coraz intensywniejsza praca celem spełnienia oczekiwań swoich i swoich przełożonych sprawia, że często nie radzimy sobie z narastającym napięciem i wpadamy w uzależnienie. Dlatego zanim to nastąpi, w przypadku, gdy podejrzewamy u siebie syndrom wypalenia zawodowego, warto skonsultować się ze specjalistą.

Zachować równowagę

Aby uniknąć wypalenia zawodowego należy stosować jedną z podstawowych zasad – odpoczywać od pracy. Badania pokazują, że „dobry” urlop powinien trwać minimum dwa tygodnie. Ważne, by na ten czas wyłączyć nie tylko telefon służbowy, ale również swoją głowę i w pełni oddać się zasłużonemu wypoczynkowi. Warto też nauczyć się zostawiać pracę w pracy. Po 8 godzinach wykonywania swoich obowiązków, należy się odpoczynek i czas dla siebie.