„Od pewnego czasu czuję przygnębienie i spadek energii, mam kłopoty ze snem. Nie wiem, czy to przejściowy stan, spowodowany zmianą pory roku, przepracowanie, czy początek zaburzeń psychicznych. Nie wiem, czy porozmawiać o tym z przyjaciółką, czy może pójść do lekarza. Nie wiem…” W takich sytuacjach wiele osób zadaje sobie pytanie: „Czy potrzebuję pomocy? Wytrzymam tak jeszcze kolejnych kilka tygodni? A może poproszę o pomoc i poprawię jakość mojego życia?” Na początek warto ustalić, jak bardzo te objawy przeszkadzają w codziennym życiu.
Łagodne objawy, utrzymujące się do dwóch tygodni, zwykle nie są przejawem niczego niepokojącego. Wśród są:
- przygnębienie, które nie ma wpływu na pracę zawodową
- problemy ze snem, ale nie stała bezsenność
- przygnębienie, które nie wpływa na dbałość o siebie oraz innych
Wydaje się, że w tej sytuacji może pomóc zaopiekowanie się sobą. Każdy może wybrać takie elementy, które są mu bliskie i będą miały wpływ na poprawę samopoczucia, jak na przykład:
- aktywność fizyczna – spacery, joga, aerobik, siłownia
- zadbanie o dobre warunki snu, stałe pory kładzenia się do łóżka, higiena snu
- regularne kontakty społeczne
- zdrowe odżywianie się
- częste rozmowy z bliskimi, przyjaciółmi
- praktyka medytacji i relaksacji
Ja przygotować się do rozmowy z lekarzem na temat swojego zdrowia psychicznego?
Nastaw się na to, że lekarz zada ci szczegółowe pytania dotyczące twojego samopoczucia, sytuacji życiowej, relacji rodzinnej, elementów stresogennych. Zapewne padną też pytania o natężenie oraz częstotliwość odczuwania niepokoju, stanów depresyjnych, występowanie myśli samobójczych. Dla lekarza ważny też będzie ogólny stan zdrowia, bowiem osoby z zaburzeniami psychicznymi często mogą być narażone na choroby somatyczne, m.in. układu sercowo-naczyniowego czy cukrzycę. Wykonanie chociażby badań krwi stanie się więc jednym z elementów diagnozy lekarskiej.
Przygotuj się przed wizytą, by podczas rozmowy z lekarzem nic nie uszło twojej uwadze. Dobrym pomysłem jest przygotowanie listy m.in. z nazwami przyjmowanych przez ciebie leków oraz pytań, które chcesz mu zadać. Istotne jest też zapoznanie się z historią własnej rodziny, bowiem pewne choroby psychiczne są dziedziczone. Zatem posiadanie krewnego, który cierpi na zaburzenia psychiczne, wiąże się z większym ryzykiem ich wystąpienia. Znając ryzyko lekarz uczuli Cię na poszukiwanie wczesnych sygnałów ostrzegawczych.
Dobrym pomysłem jest rozważenie udania się na wizytę w towarzystwie osoby, z którą łączy Cię bliska relacja (przyjaciel lub krewny). Jeśli nie czujesz się dobrze, rozmowa z lekarzem i przyswojenie wszystkich informacji, które będzie chciał Ci przekazać, może być trudne. Wsparcie chociażby w robieniu notatek może być bardzo pomocne. Ponadto lekarz, od bliskiej Ci osoby, może uzyskać informacje na temat tego, jak z jego perspektywy wygląda radzenie sobie przez Ciebie w życiu codziennym. Czasem jest tak, że pacjent na pierwszą wizytę woli udać się sam, a dopiero na kolejną – gdy omawiane są zalecenia dotyczące leczenia – w towarzystwie kogoś bliskiego.
Podczas wizyty u lekarza psychiatry bardzo istotna jest szczerość. Lekarz, pozyskanych informacji na temat pacjenta, nie może udostępniać osobom trzecim, rozmowa jest objęta tajemnicą lekarską. Podczas niej warto być szczerym i bardzo dokładnie opisać objawy; określić, kiedy się pojawiły i jak często występują. Istotna jest też sytuacja życiowa pacjenta – podzielenie się z lekarzem informacją o stresorach, zmianach w życiu, które mogły wywołać lub zaostrzyć objawy choroby.
Poniżej lista objawów mogących towarzyszyć zaburzeniom psychicznym:
– poczucie beznadziejności
– utrzymujący się smutny, niespokojny nastrój
– poczucie bezradności, bezwartościowości, winy
– drażliwość
– brak energii lub ciągłe zmęczenie
– bezsenność lub ciągła senność
– trudności z koncentracją, zapamiętywaniem, podejmowaniem decyzji
– ciągłe uczucie niepokoju
– zaburzenia odżywiania, nadmierny apetyt bądź jego brak
– myśli o samobójstwie, próby samobójcze
– bóle brzucha, żołądka, problemy trawienne
– nieustępujące bóle głowy
W przypadku pytań lub wątpliwości, które mogą pojawić się po przedstawieniu przez lekarza diagnozy lub proponowanego leczenia, warto poprosić go więcej informacji na ten temat, można też skonsultować się z innym specjalistą.
Jeśli Ty lub ktoś z Twoich bliskich od 2 tygodni lub więcej ma poniższe objawy, nie powinien zwlekać z konsultacją psychiatryczną:
- kłopoty ze snem
- pogarszający się nastrój, z powodu którego trudno rano wstać z łóżka
- zmiany apetytu skutkujące tyciem lub chudnięciem
- trudności z koncentracją
- utrata zainteresowania rzeczami, które dotąd sprawiały przyjemność
- niemożność wykonywania codziennych obowiązków, a nawet prostych czynności
- myśli o śmierci lub o samookaleczeniu
Lekarz psychiatra, znając objawy, dobierze odpowiednie leki. Jeśli uzna, że wymagana jest pogłębiona diagnoza, zleci testy wykonywane przez psychologa. W przypadku różnego rodzaju zaburzeń psychicznych zalecana jest psychoterapia – podczas hospitalizacji w szpitalu lub ambulatoryjnie.
Zdj. www.pixabay.com
* Powyższa porada jest sugestią i nie zastępuje wizyty u specjalisty. W przypadku problemów ze zdrowiem należy skonsultować się z lekarzem.
*Powyższa porada jest sugestią i nie zastępuje wizyty u specjalisty. W przypadku problemów ze zdrowiem należy skonsultować się z lekarzem.