DLACZEGO GRY KOMPUTEROWE UZALEŻNIAJĄ?

Istotą każdego uzależnienia jest mechanizm pobudzania ośrodka nagrody w naszym mózgu. Każde zachowanie, które przynosi takie poczucie nagrody jest pożądane i dlatego dążymy do tego, by je powtarzać jak najczęściej.
Niestety jest to prosta droga do uzależnienia.

Gry komputerowe, mocno stymulują nasz ośrodek nagrody, gdyż oparte są głównie o system gratyfikowania za kolejne osiągnięcia. Bardzo łatwo jest poczuć się usatysfakcjonowanym, gdy zdobywamy nowy poziom, nową umiejętność, punkty, czy też wirtualne pieniądze. To poprawia samopoczucie, więc chcemy tego doświadczać częściej i dłużej. Jednak to nie wszystko.

Ucieczka od rzeczywistości

Okazuje się, że w grach komputerowych znajdujemy wiele czynników, które stanowią zagrożenie.
Jednym z nich jest atrakcyjność i interaktywność. Grając w grę, która do złudzenia symuluje realny świat, możemy ulec złudzeniu, że naprawdę coś się dzieje, a my w tym uczestniczymy i w dodatku mamy wpływ na przebieg zdarzeń. To ostatnie, daje nam również złudne poczucie kontroli. W realnym świecie, nie zawsze mamy wpływ na to, co nas spotyka, możemy mieć problemy w rodzinie, w pracy; grając i tworząc wirtualną rzeczywistość wreszcie czujemy, że to my decydujemy o biegu zdarzeń, o tym, kim będziemy, zdobywamy realne dobra: poczucie władzy, szacunek, status społeczny. Nietrudno się w tym zatracić.
Szczególnie na to niebezpieczeństwo mogą być narażone dzieci, które na co dzień są zależne od rodziców, czy nauczycieli. W grze mogą same decydować co robią, jedzą, w co się ubierają. Taki świat może wydać im się o wiele lepszy od realnego i nie będą chciały go opuszczać.
Granie może stać się formą ucieczki, zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych. Może dawać wytchnienie od codziennych problemów, poczucie, że coś się nam w końcu udaje. Jak już wspominaliśmy, niektóre gry umożliwiają wcielanie się w kogokolwiek zechcemy i przeżywanie fantastycznych przygód. To naprawdę daje złudne, ale silne poczucie zadowolenia i satysfakcji.

ZAMKNIĘCI OD ŚRODKA

Telefony, tablety oraz komputery, znacząco wpłynęły na relacje społeczne i rodzinne. Bywa, że trudno człowiekowi porozmawiać z drugim człowiekiem, patrząc mu w oczy. Łatwiej wysłać e-mail lub sms, a uczucia zastąpiły ikonki, zwane emotkami.
Gry komputerowe, zwłaszcza te sieciowe, dają możliwość nawiązania relacji z innymi graczami. Często gracze komunikują się nawet poza grą, poprzez różne media społecznościowe. To w dużej mierze zaspokaja naturalną potrzebę kontaktów społecznych, ale stanowi też zagrożenie, że ta internetowa społeczność stanie się jedynym miejscem, gdzie czujemy się potrzebni i akceptowani. Po co się trudzić i rozwiązywać konflikty w realnym świecie, kiedy w tym wirtualnym, tak łatwo zdobywa się „przyjaciół”?

Wszystkie te zagrożenia, wzmacnia jeszcze fakt, iż gry są tak skonstruowane, by motywować nas do grania jak najczęściej i jak najdłużej. Inaczej możemy stracić wirtualne życie, narazić się na krytykę współgraczy, a zdobyte punkty, czy też cenne dodatkowe umiejętności bezpowrotnie przepadną.
Warto też wspomnieć, że niektóre gry, przesiąknięte przemocą i brutalnością, pozbawiają graczy naturalnego współczucia, znieczulają na ludzką krzywdę, a nawet wywołują agresję i przemocowe zachowania.

JAK ROZPOZNAĆ UZALEŻNIENIE OD GIER?

Podobnie, jak w każdym innym uzależnieniu, występują pewne symptomy, świadczące, że gracz utracił kontrolę nad graniem.
Oto niektóre z nich:                                                                                                                                                  

 • Poświęcanie na granie coraz więcej czasu, nawet kilka godzin dziennie i okłamywanie domowników w kwestii tego czasu.
• Granie w nocy, spanie w ciągu dnia.
• Zaniedbywanie takich czynności, jak spanie, czy jedzenie.
• Częste zmiany nastroju.
• Złość, rozdrażnienie, a nawet agresja, gdy coś uniemożliwia podjęcie gry. Konflikty z rodziną, próbującą ograniczyć czyjeś granie.
• Wycofywanie się z kontaktów społecznych, utrata przyjaciół, niechęć do wychodzenia z domu i spędzania czasu z prawdziwymi znajomymi.
• Brak innej aktywności poza graniem. Utrata zainteresowania dotychczasowym hobby.
• Zaburzenia koncentracji, uwagi i pamięci.
• Zaniedbywanie obowiązków rodzinnych, szkolnych, czy zawodowych.
• Wydawanie coraz większych pieniędzy na gry i dodatki do nich, prowadzące do problemów finansowych.

Z powodu częstego i długiego grania, może dojść również do fizycznych problemów ze zdrowiem, takich jak: wady postawy, zmęczenie i ból oczu, migreny, a nawet padaczka ekranowa.
W skrajnych przypadkach, wielogodzinne granie, bez jedzenia i picia doprowadzało osoby uzależnione do wycieńczenia organizmu, a nawet śmierci przed komputerem.
Jeżeli zatem dostrzeżemy niepokojące objawy u siebie, lub naszych bliskich, nie zwlekajmy z szukaniem pomocy. W walce z uzależnieniem, niezbędna jest pomoc dobrego specjalisty, a czasami nawet pobyt w placówce odwykowej.
W przeciwieństwie do gry komputerowej, mamy jedno życie i warto powalczyć, by je wznieść na wyższy level!