Demencja nie jest chorobą, która może dotknąć wyłącznie osoby w podeszłym wieku. Cierpi na nią 5% społeczeństwa po 65. roku życia, jednak występuje też u osób w wieku 40-50 lat.
Na demencję, otępienie typu „alzheimerowskiego”, cierpi 5% społeczeństwa po 65. roku życia, choroba ta może dotknąć osoby 40- czy 50-letnie. Z różnych przyczyn – zaburzenia otępienne mogą mieć podłoże neurologiczne związane z uszkodzeniem organicznym mózgu, chociażby w Pląsawicy Huntingtona. Otępienie może wystąpić na podłożu innych chorób, także choroby Parkinsona, z powodu organicznego uszkodzenia mózgu, czy na podłożu niedokrwiennego udaru mózgu. Może też być skutkiem urazu podczas wypadku. Już po 50. roku życia może wystąpić choroba Alzheimera o wczesnym początku. Generalnie jest cała gama procesów patologicznych, które mogą wywołać otępienie u osoby młodszej.
Demencja (otępienie) jest przewlekłą postępującą chorobą mózgu. Charakteryzuje się spadkiem wszystkich wyższych funkcji poznawczych, takich jak pamięć, myślenie, osąd, orientacja, rozumienie, przetwarzanie danych, zdolność do uczenia się i wyrażania siebie. Towarzyszą jej zmiany emocjonalne: lęk, drażliwość, zmiany osobowości, utrata szacunku dla samego siebie, depresja, wahania emocjonalne, zmniejszenie ilości wyrażanych uczuć, mniejsze natężenie emocji, obojętność. Pacjent może również całkowicie zmienić sposób myślenia.
Przyczyny wystąpienia choroby mogą być bardzo różne, dlatego wymaga pełnej diagnozy, by można było je dokładnie określić. Leczenie demencji nie tyle uzależnione jest od wieku chorego, co przyczyny powstania choroby. Zdarzają się przypadki otępienia mieszane, związane z chorobą Alzheimera, bądź nadciśnieniem tętniczym. Ponadto występują otępienia rzekome, w przebiegu depresji, czy też związane z niedoborem kwasu foliowego i witaminy B12. Wówczas należy zalecić taką właśnie suplementację.
Otępienia spowodowane chorobą Alzheimera trudno się leczy, natomiast WHO zaleca podanie memantyny, która leczy otępienia właśnie tego rodzaju. Z kolei w otępieniach naczyniowych stosowane są leki rozszerzające naczynia krwionośne, usprawniające przepływ krwi przez mózg, np. cavinton i leki neotropowe, łagodzące objawy spowodowane niedokrwieniem mózgu.
Trzeba wiedzieć, że z wiekiem zmniejsza się ilość komórek nerwowych, ich zanikanie jest więc procesem nieuniknionym.
Otępienie można stwierdzić po wykonaniu szeregu badań, dzięki którym lekarz jest w stanie wykluczyć inne choroby dające podobne objawy, co demencja. Lekarz może zlecić: tomografię komputerową (wykluczającą guzy bądź tętniaki mózgu), badania tarczycy, morfologię (wykluczającą anemię), badanie w kierunku niewydolności wątroby, rezonans magnetyczny, pozytonową tomografię emisyjną (pozwalającą dokładnie rozpoznać chorobę). Chociaż demencji całkowicie nie można wyleczyć, to istnieją leki, które mogą poprawić jakość życia chorych. W farmakoterapii lekarze stosują memantynę, inhibitory acetylocholinesterazy, których zasadniczym działaniem jest zwiększenie ilości przekaźnika sygnałów mózgowych – acetylocholiny (jej niedobór leży u podstaw choroby Alzheimera). Leki najskuteczniej działają we wszesnym stadium choroby. Stosowane są też substancje wspomagające: witamina E, selegilina oraz ekstrakty z Ginko biloba.
Zdj. www.pixabay.com
* Powyższa porada jest sugestią i nie zastępuje wizyty u specjalisty. W przypadku problemów ze zdrowiem należy skonsultować się z lekarzem.
*Powyższa porada jest sugestią i nie zastępuje wizyty u specjalisty. W przypadku problemów ze zdrowiem należy skonsultować się z lekarzem.