Choroba Alzheimera często kojarzona jest z zaburzeniami pamięci. A to nie jedyne jej objawy. Rodzina osoby, u której zdiagnozowano chorobę Alzheimera, powinna liczyć się z koniecznością większej uwagi i opieki. Jakie są objawy choroby? Czy można ją zatrzymać?
Bardzo wiele osób, które dowiedziały się, że u członka ich rodziny zdiagnozowano chorobę Alzheimera, kojarzy ją przede wszystkim z zaburzeniami pamięci. Lista objawów jest niestety dłuższa, bo zawiera też zmiany nastroju, zaburzenia funkcji poznawczych oraz osobowości i zachowania. Często występują zaburzenia koncentracji, kłopoty z wypowiadaniem się, osobie chorej zaczyna brakować odpowiednich słów. Charakterystyczne jest też zmęczenie, a w początkowej fazie pojawiają się objawy charakterystyczne dla depresji, jak na przykład obniżenie nastroju. W kolejnych etapach dochodzą: dezorientacja, zagubienie, lęk, niepokój, a nawet agresja.
Czym jest choroba Alzheimera?
Choroba Alzheimera jest degeneracyjną chorobą ośrodkowego układu nerwowego, której towarzyszy otępienie. W Polsce cierpi na nią ok. 250 tysięcy osób. Nie wszyscy w początkowym stadium choroby są prawidłowo diagnozowani. Bardzo często objawy związane z zaburzeniami pamięci u osób starszych są przypisywane podeszłemu wiekowi. Samej choroby nie da się zatrzymać. Natomiast odpowiednie dobranie nowoczesnych leków w różnych fazach choroby oraz odpowiednia terapia mogą znacznie złagodzić jej skutki i przywrócić pacjenta do właściwej sprawności. W przypadku tej choroby o sukcesie leczenia i terapii można mówić wówczas, gdy stan pacjenta się nie pogarsza bądź proces ten uda się spowolnić.
Jak rozpoznać pierwsze objawy choroby?
Choroba Alzheimera rozwija się na wiele lat przed pojawieniem się pierwszych charakterystycznych objawów. Sygnałem, który może sugerować rozwój choroby są zmiany w zakresie sprawności intelektualnej, funkcjonowania i zachowania, a także zaburzenia pamięci.
Z czasem u chorych występują zaburzenia mowy charakteryzujące się zapominaniem słów, a także znaczne zaburzenia zachowania i pamięci oraz omamy i urojenia. Wraz z postępem choroby pojawiają się kolejne objawy. To agresja, znaczne ograniczenia ruchowe, brak kontaktu werbalnego, zaburzenia snu i łaknienia, niekontrolowanie czynności fizjologicznych.
Diagnostyka
Najczęściej proces diagnostyczny rozpoczyna się w gabinecie lekarza rodzinnego, który analizuje stan zdrowia pacjenta, a w sytuacji, w której zachodzi taka potrzeba kieruje chorego do specjalisty lub szpitala. Diagnostykę można rozpocząć także bezpośrednio u lekarza psychiatry. Wizyta w gabinecie psychiatry nie wymaga skierowania.
Należy przy tym pamiętać, że nie ma jednego badania, które pozwoliłoby na rozpoznanie choroby Alzheimera. Możliwie jest jednak postawienie diagnozy kliniczne z dokładnością nawet do 90%. W tym celu niezbędna jest:
- wizyta u neuropsychologa,
- wizyta u neurologa,
- badanie neuroobrazowe ośrodkowego układu nerwowego,
- wizyta u psychiatry.
Wczesne zdiagnozowanie choroby jest kluczowe, ponieważ pozwala choremu na dłuższy okres świadomego uczestnictwa w życiu społecznym i rodzinnym.
Leczenie choroby Alzheimera
W leczeniu początkowym stosowane są m.in. leki z acetylocholiną, która jest tzw. neuroprzekaźnikiem. Zawierają one substancję chemiczną odpowiedzialną za przekazywanie informacji pomiędzy komórkami mózgu – neuronami. A to przecież warunkuje prawidłowe funkcjonowanie mózgu – zapamiętywanie i uczenie się.
W procesie leczenia osoby ze zdiagnozowaną chorobą Alzheimerem niezmiernie istotne jest też odpowiednie wsparcie jej opiekunów, którzy potrzebują porady i rzeczowych informacji dotyczących opieki nad chorym. To jest niezmiernie trudne, wymaga wysiłku psychicznego i fizycznego. Znane są przypadki, gdy bliscy osoby chorej popadają w depresję, żyją w ciągłym stresie. W pewnym momencie sami mogą potrzebować pomocy. Nie należy zwlekać ze zwróceniem się po nią. Nieleczona depresja może bowiem nawet prowadzić do targnięcia się na swoje życie.
*Powyższa porada jest sugestią i nie zastępuje wizyty u specjalisty. W przypadku problemów ze zdrowiem należy skonsultować się z lekarzem.