WOLMED ŁÓDZKIE

Depresja, znana również jako zaburzenie depresyjne, jest stanem, który znacząco wpływa na myśli, uczucia i działania osoby. Charakteryzuje się długotrwałym poczuciem smutku, beznadziei, a także utratą zainteresowania aktywnościami, które wcześniej sprawiały przyjemność. Ważne jest, aby zrozumieć, że depresja to nie tylko „zły dzień” czy „zły nastrój”, ale poważna choroba, która wymaga odpowiedniego leczenia.

Depresja może objawiać się na wiele sposobów u różnych osób. Niektórzy mogą doświadczać przewlekłego zmęczenia, inni mogą mieć problemy ze snem, apetytem, czy koncentracją. Warto zaznaczyć, że objawy depresji nie ograniczają się tylko do sfery emocjonalnej, ale mogą również mieć wymiar fizyczny.

 

Depresja: Objawy fizyczne i psychiczne

Depresja znacząco wpływa na codzienne życie. Osoby cierpiące na depresję mogą mieć trudności z wykonywaniem codziennych czynności, utrzymywaniem relacji interpersonalnych czy pracy zawodowej. Choroba może prowadzić do izolacji społecznej, problemów w pracy i w domu, a także do pogorszenia ogólnego stanu zdrowia.

 

Objawy fizyczne

Depresja manifestuje się w różnych objawach fizycznych, które mogą być często pomijane lub błędnie przypisywane innym schorzeniom, co utrudnia postawienie trafnej diagnozy. Wśród fizycznych objawów depresji wymienia się:

  • zmiany apetytu i wagi – w wyniku choroby niektóre osoby doświadczają znacznego wzrostu apetytu i w konsekwencji przybierają na wadze, podczas gdy inne tracą zainteresowanie jedzeniem i gwałtownie chudną,
  • problemy ze snem – zaburzenia snu są powszechnym objawem depresji, mogą przybierać formę bezsenności lub nadmiernej senności, co ma wpływ na ogólne samopoczucie i zdolność do funkcjonowania w ciągu dnia,
  • bóle i dyskomfort fizyczny – bóle mięśni, bóle głowy, bóle brzucha czy uczucie ciągłego napięcia to częste symptomy depresji,
  • zmęczenie i brak energii – powszechnym objawem depresji jest chroniczne zmęczenie i brak energii, osoby dotknięte tym stanem odczuwają ciągłe wyczerpanie, niezależnie od ilości snu czy odpoczynku,
  • zmiany w aktywności fizycznej – depresja najczęściej prowadzi do znacznego spadku aktywności fizycznej, co objawia się utratą motywacji do uprawiania sportu czy nawet do wykonywania mniej wymagających fizycznie czynności,
  • problemy z układem pokarmowym – choroba może powodować zaburzenia funkcjonowania układu pokarmowego, w tym nudności, biegunkę, zaparcia czy ogólny dyskomfort w obrębie brzucha.

 

Objawy psychiczne

Depresja jest często mylnie postrzegana jako zwykły smutek lub zły nastrój, jednak jej psychologiczne objawy są znacznie głębsze i bardziej złożone. Wskazuje się tutaj m.in.:

  • głęboki i utrzymujący się smutek – podstawowym i najbardziej rozpoznawalnym objawem depresji jest głęboki, utrzymujący się smutek, chorzy często opisują to uczucie jako przytłaczające, trudne do przezwyciężenia i niezwiązane z konkretnymi wydarzeniami czy okolicznościami,
  • utrata zainteresowań i brak radości – w przebiegu depresji hobby, spotkania towarzyskie, a nawet codzienne czynności mogą stać się obojętne lub wydawać się nadmiernie obciążające; osoba chora często traci zainteresowanie aktywnościami, które wcześniej sprawiały jej przyjemność i satysfakcję,
  • poczucie beznadziejności – głębokiemu poczuciu beznadziejności towarzyszy przekonanie, że sytuacja nigdy się nie poprawi, a nierzadko także negatywna samoocena i przekonanie o własnej nieadekwatności lub bezwartościowości,
  • problemy z koncentracją i podejmowaniem decyzji – osoby cierpiące na depresję często zgłaszają trudności w skupieniu się, zapamiętywaniu informacji oraz podejmowaniu decyzji, nawet tych codziennych i prostych,
  • myśli samobójcze i autoagresja – jednymi z najbardziej niepokojących i poważnych objawów depresji są myśli samobójcze i zachowania autoagresywne, dotyczą one nie tylko myśli o śmierci, ale również rozważanie samobójstwa jako wyjścia z sytuacji.

Na uwagę zasługują również zmiany w zachowaniu i funkcjonowaniu społecznym. Depresja może prowadzić do wycofania się z życia społecznego, unikania kontaktów z innymi ludźmi oraz zaniedbywania obowiązków zawodowych i osobistych. Osoby cierpiące na depresję przejawiają tendencje do izolowania się, co może pogłębiać chorobę.

 

Depresja: Leczenie

Leczenie depresji z reguły odbywa się w trybie ambulatoryjnym:

  • w gabinecie psychiatrycznym,
  • w gabinecie psychologa, psychoterapeuty
  • w przychodni.

Jednak w przypadku nasilonego występowania myśli samobójczych i zachowań autodestrukcyjnych, chory powinien być hospitalizowany. W leczeniu depresji bardzo ważne jest ustalenie z pacjentem planu leczenia oraz jego zaangażowanie w cały proces.

 

Depresja: Jak leczyć?

Współcześnie leczenie depresji opiera się przede wszystkim o psychoterapię i farmakoterapię. Terapie psychologiczne są kluczowym elementem leczenia depresji. Do najbardziej znanych i skutecznych należą:

  • terapia poznawczo-behawioralna (CBT) – skupia się na zmianie negatywnych wzorców myślenia i zachowania, pomaga pacjentom rozpoznawać i przekształcać destrukcyjne myśli oraz uczy radzenia sobie z trudnymi sytuacjami,
  • psychoterapia psychodynamiczna – koncentruje się na rozumieniu i rozwiązywaniu konfliktów emocjonalnych, które mogą być źródłem depresji, często poprzez eksplorację wcześniejszych doświadczeń i nieświadomych procesów,
  • terapia interpersonalna (IPT) – skupia się na relacjach pacjenta i pomaga w rozumieniu i poprawie sposobów interakcji z innymi, co może przyczyniać się do objawów depresji,
  • terapia grupowa – umożliwia dzielenie się doświadczeniami i wsparciem z innymi osobami cierpiącymi na depresję, co może pomóc w przełamywaniu izolacji i budowaniu umiejętności społecznych.

Często najskuteczniejsze jest połączenie terapii psychologicznych i farmakologicznych. Terapia może pomóc w rozwiązaniu problemów psychologicznych i emocjonalnych, podczas gdy leki mogą szybko złagodzić niektóre z objawów depresji, umożliwiając pacjentowi efektywniejsze uczestnictwo w terapii. Ważne jest, aby pamiętać, że każdy przypadek depresji jest inny, dlatego leczenie wymaga indywidualnego podejścia i dostosowania planu terapeutycznego do stanu i reakcji pacjenta.

*Powyższa porada jest sugestią i nie zastępuje wizyty u specjalisty. W przypadku problemów ze zdrowiem należy skonsultować się z lekarzem.